Over de helft van mijn stage!

Het gaat nu goed met mijn onderzoek, ik heb al veel resultaten kunnen verzamelen. Ook heb ik nu een idee welke insecten welke plantensoort bestuift. Wat wel interessant is, is dat ik in eerste instantie dacht dat mijn onderzoeksplanten alleen worden bestoven door insecten omdat de bloemen redelijk klein zijn. Afgelopen week heb ik twee keer een sunbird gezien die uit de plantensoorten Scaevola en Sophora nectar dronk. Sunbirds zijn mooie kleine zangvogels die net zoals kolibries de nectar van bepaalde bloemen drinken. Dit is een mooi resultaat om te bespreken in mijn onderzoeksverslag.

Deze stage biedt mij ook goede kansen. Hugh wil namelijk mijn onderzoeksverslag gaan publiceren als wetenschappelijk artikel. Daarnaast werk ik samen met hem aan een klein project om van zoveel mogelijk planten de nectar te analyseren, deze resultaten wil hij ook publiceren. We zijn door een van de contacten van Hugh uitgenodigd voor een conferentie die gericht is op ecologie en natuurbescherming. Tijdens de conferentie, die plaats vindt op 10 en 11 juli, mag ik een presentatie gaan houden in een zaal over mijn eigen onderzoek. Dit is de perfecte timing want tegen die tijd ben ik bezig met het schrijven van mijn eindverslag waardoor ik de resultaten heb geanalyseerd en conclusies heb getrokken. Ik kijk erg naar de conferentie uit want dit is een geweldige kans maar ik vind het natuurlijk ook wel spannend. Ik heb wel vertrouwen dat het goed komt, het gaat over mijn eigen onderzoek waar ik een paar maanden aan heb gewerkt.

Een week geleden heb ik een dagje vrij genomen om de omgeving een beetje te verkennen. Er zijn een paar mooie plekken om te zwemmen en die wilde ik graag bezoeken. Het is nu winter in Australië waardoor het iets frisser is dan normaal dus ik was niet van plan om te gaan zwemmen, ik wilde alleen foto’s maken. Het was nog wel even een gedoe om die plek te vinden. Vanaf de hoofdstraat ben ik een bospad ingegaan die niet toegankelijk is voor de toeristen dus het pad wordt niet goed onderhouden. Om bij mijn eindbestemming te komen moest ik door een klein riviertje lopen en een steil pad beklimmen. Aan het einde ging het pad ook een meter recht naar beneden. De Perch pool, zoals die plek heet, was geweldig mooi. Het was omring door tropische planten en het water was super helder, aan de andere kant van de pool was er een rotsformatie in het water. Deze plek deed mij een beetje denken aan de droomvlucht. Ik heb op mijn blog een filmpje gepost van het pad en de Perch pool zelf.

Afgelopen vrijdag heb ik kennis gemaakt met het Australische pub-cultuur. Zoë, de buurvrouw die vaak langs komt, is bezig met een onderzoek naar de community van Cape Tribulation en omliggende dorpen en ze heeft mensen nodig die haar enquêtes invullen.  Ze had aan mij gevraagd of ik samen met haar naar de pub in Cow Bay wilde gaan, ik ga normaal nooit naar pubs en bars maar ik was wel nieuwsgierig. We kwamen daar aan rond 5 uur want volgens Zoë zijn de mensen al dronken om 7 uur. Het is daar altijd op vrijdag avond free sausage night waarbij je gratis een BBQ-worst kon krijgen op brood, het was simpel maar wel lekker. De meeste mensen die naar de pub komen zijn tussen de 40 en 50 jaar, er waren dus maar weinig leeftijdsgenoten. Maar ik had geluk, na een tijdje kwam een jong stel binnen. Ik kon gezellig met het meisje kletsen, zij is een local. Haar vriend, waar ik ook goed mee op kan schieten, is een Duitser die hier in Cape Tribulation was blijven hangen toen hij aan het rondreizen was. Rond 8 uur, toen de mannen dronken begonnen te worden, zijn Zoë en ik maar naar huis gegaan. Het was een gezellige avond.

In de afgelopen paar weken heb ik weer veel interessante diersoorten gezien, de natuur van Cape Tribulation blijft mij verbazen. Ik hoef zelfs het onderzoeksstation niet te verlaten om leuke soorten tegen te komen. Zo liep ik in de buurt van het lab toen ik wat bladeren hoorde ritselen op de grond tussen wat bomen. Ik moest even zoeken maar na een tijdje zag ik een mooi groen vogeltje met een gele borst en een roodkleurig kopje, snel pakte ik mijn camera. Ondanks alle schaduwen zijn de foto’s nog best goed gelukt. Na even zoeken in het vogelboek kwam ik erachter dat het een Noisy Pitta was, deze soort komt vrij weinig voor en wordt zelden gepot omdat door zijn kleuren niet opvallen op de grond. Ondanks zijn naam maakte dit exemplaar weinig geluid.

Naast de Noisy Pitta heb ik ook andere leuke soorten gezien:

Blossum bat,

Op een avond hadden we een lichtval opgezet om nachtvlinders te lokken. Terwijl ik keek of er al een paar vlinders op het licht waren afgekomen, hoorde ik wat geluid in de bomen. Toen ik het beter ging bekijken zag ik dat er een vleermuis af en aan vloog om de nectar te drinken van een bananenboom-bloem.

Cockatoo,

Er staat een palmboom vlak bij het laboratorium, en in deze tijd beschikken deze planten over kleine vruchten, de vogels die hier leven vinden ze erg lekker. Het komt dan ook vaak voor dat, wanneer je in het lab zit, je de herrie hoort van de vruchten die op de stalen dakplaten vallen.

Carpet Python,

Wanneer ik op het strand ben voor mijn onderzoek, zoek ik ook weleens naar schelpen. Afgelopen week had ik er een paar gevonden en die wilde ik gaan wassen in de zee. Terwijl ik de schelpen stond te wassen hoorde ik het geluid van brekende takken, vrij hoog in een boom. Het komt veel voor dat de vogels takken afbreken dus ik ging even kijken, ik trof iets heel anders aan dan een vogel… Bovenin de boom zat er een grote python, ik schat een meter of 2,5. Aan de verdikking in zijn lichaam te zien had de python ook net gegeten dus die zat lekker in de zon zijn maaltijd te verteren. Volgens Hugh was het een Carpet Python, deze slangen worden tussen de twee en vier meter lang.

Striped Possum,

Ik was bezig met het bereiden van het avondeten toen ik een geluid hoorde in de bomen, het klonk alsof iets aan het knagen was. Het bleek een Striped Possum te zijn. Dit is een buideldier die alleen actief is in het donker, ze komen in dit gebied voor in de herfst/winter. Ik had veel geluk dat ik deze foto kon maken!

White-lip tree frog,

Vandaag was ik mijn tanden aan het poetsen toen ik het gekrijs van een dier hoorde, in eerste instantie klonk het als een kat die vast zat in een ijzeren pijp. Hugh kwam ook verbaasd kijken wat het geluid was. Ik zag een vogel vijf meter hoog in een boom die iets probeerde te pakken, het geluid leek niet van de vogel af te komen. Het werd al vrij snel duidelijk wat het geluid maakte want er viel een grote kikker voor mijn voeten neer. Dit is de grootste kikker die ik ooit heb gezien. Het bleek een White-lip tree frog te zijn, ook wel de reuze boomkikker, deze kikkers worden tussen de 11 en 14 cm groot. Ik had nooit gedacht dat een kikker zo hard kon krijsen….